Historie
De Eper Paardenvierdaagse is voor het eerst verreden in 1993, toen nog als 'Avondvierdaagse voor ruiters en menners' onder de vlag van Rij- en menvereniging De Vrije Teugel. De routes met een lengte van gemiddeld 15 kilometer werden ook echt 's avonds verreden. Pas om 18.45 uur vertrok de eerste deelnemer, daarna per tijdslot van 4 minuten gevolgd door de overige combinaties.
De Vierdaagse is als idee ontstaan uit de binnen De Vrije Teugel gebruikelijke maandritten: gezellige recreatieve tochten op elke eerste zondag van de maand, welke bij toerbeurt door verschillende leden werden georganiseerd.
Na de eerste succesvolle Vierdaagse is een speciale commissie in het leven geroepen om dit evenement jaarlijks gestalte te geven. Manege het Hippisch Centrum Epe aan de Rietberglaan bleef fungeren als begin- en eindpunt van de verschillende bosroutes. Het systeem van vastgelegde starttijden voor iedere afzonderlijke deelnemer is toen al direct losgelaten.
Voortdurend is getracht om het de deelnemers nog meer naar de zin te maken. Bij de jaarlijks opnieuw ontworpen routes werd bijvoorbeeld ook geëxperimenteerd met de lengte, door op enkele avonden een keuzemogelijkheid te bieden van 15 of 25 km. Wat echter altijd voorop stond, is dat iedereen in alle rust moest kunnen rijden.
Dat het concept van de Vierdaagse aansloeg bij paardenliefhebbers, blijkt wel uit de gestage groei van het aantal deelnemers (zie statistieken). Steeds meer ruiters en menners wisten de weg naar Epe te vinden om vier fantastische dagen te beleven met de paardenhobby. Deze groei gaf voor de organisatie echter ook problemen. De kleine parkeerplaats en de beperkte ruimte rondom het Hippisch Centrum Epe begon enorm te knellen, terwijl op diezelfde parkeerplaats ook nog ruimte moest vrijblijven voor een collega-rijvereniging.
Het groeiende aantal deelnemers en de ruimteproblematiek veroorzaakten eind 1996 onenigheid tussen de organiserende commissie en het toenmalige bestuur van de vereniging. En zoals dat wel vaker gebeurt in het verenigingsleven, kwam het tot een breuk. De commissie vond daarop haar onderdak bij Koetsiersvereniging Het Apeldoornsch Gerij, zodat de continuïteit van het evenement gewaarborgd kon blijven.
Vanaf de vijfde Vierdaagse werd het evenement georganiseerd op een ruim terrein, waar een tent werd opgezet met tal van faciliteiten en tevens alle ruimte voor de deelnemers om auto's met trailers te parkeren. Alles overzichtelijk bij elkaar.
In de loop der jaren werden de starttijden steeds ruimer gesteld, om te voorkomen dat deelnemers onderweg teveel last van elkaar zouden krijgen. Omdat daardoor niet meer gesproken kon worden van een avondvierdaagse, werd het evenement vanaf de zesde editie omgedoopt in 'Eper Paardenvierdaagse voor ruiters en menners'. Daarbij bleek het organisatorisch gezien moeilijk om de keuzemogelijkheid in de lengte van de routes te blijven handhaven, zodat deze iedere dag een vaste lengte kregen van ruim 20 km.
De Paardenvierdaagse kent een zwarte bladzijde in het jaar 2001. Niet zozeer voor het evenement zelf, maar meer voor deze regio waar toen het zeer besmettelijke Mond- en Klauwzeer rondwaarde, de zogenaamde MKZ-crisis. Om het virus een halt toe te roepen werd deze regio hermetisch afgesloten: vervoer van even- en onevenhoevigen (o.a. dus paarden) alsmede dierproducten en mest was niet meer mogelijk. Ter preventie werden in de hele regio de evenhoevigen (varkens, koeien, schapen, etc) geruimd, en dat terwijl een prima vaccin voorhanden was.
Hoewel eind april van dat jaar nog steeds onbekend was wanneer bosgebieden weer zouden worden opengesteld en men weer met paarden de weg op zou mogen, is besloten om de Paardenvierdaagse toch niet door te laten gaan, omdat het ongepast leek een gezelligheids-evenement te organiseren in een gebied dat juist zo zwaar door het MKZ-drama getroffen was.
Voor de tiende Eper Paardenvierdaagse dreigde de geschiedenis zich te herhalen ten gevolge van de maatregelen tegen de Klassieke Vogelpest (Aviaire Influenza). Gelukkig kreeg men dit virus tijdig onder controle en kon iedere ingeschreven deelnemer het tienjarig jubileum meevieren. Tijdens de tiende Vierdaagse werd tevens de duizendste deelnemer begroet, en werd de enige deelnemer die de Vierdaagse alle tien keer had meegereden in het zonnetje gezet.
Op 29 december 2010 heeft de commissie Eper Paardenvierdaagse op het kantoor van Wassink & Vermeulen Notarissen de stichting Paardenvierdaagse Epe opgericht. Vanaf de 18e editie worden de Vierdaagsen onder de vlag van deze stichting georganiseerd. Het evenement komt hiermee op dezelfde rij te staan als vele andere toeristische evenementen binnen de gemeente Epe, met een Eper identiteit en een nog grotere betrokkenheid van de Ondernemersvereniging, gemeente en de Eper bevolking. Met deze zelfstandige organisatie zal slagvaardiger, directer en efficiënter kunnen worden gehandeld.
De waardering die deelnemers en bezoekers telkenmale voor het evenement laten blijken, sterken de organisatoren om onverminderd door te gaan en de Eper Paardenvierdaagse jaarlijks op de hippische agenda's terug te laten komen.
