Nieuwsoverzicht

Met een vooroorlogse dubbeldekker koets, getrokken door de Friezen Douwe, Jelle en Prinses, werd de traditionele intocht van de Eper Paardenvierdaagse afgesloten. De paarden met hun berijders en koetsiers trokken gisteren in een bonte stoet door Epe en werden door duizenden toeschouwers toegejuicht.

Een gebroken lamoen en het verlies van een stukje kleine teen zullen in de annalen van de twaalfde Eper Paardenvierdaagse worden bijgeschreven in het calamiteitenregister. Een hoefsmid laste vliegensvlug de lamoen vast aan het concourswagentje, zodat de vierdaagse ermee kon worden vervolgd. Het stukje kleine teen werd door een paardenhoef verbrijzeld en kon niet meer worden gereconstrueerd.

Op de vierde en laatste dag van het recreatieve paardenevenement arriveerden gisteren 350 combinaties ongeschonden op de eindstreep, waarvan de meesten vervolgens aan de intocht door het dorpscentrum van Epe deelnamen.

Angstig
Een beetje angstig staat de vriendin van Herma Lagemaat langs de weg met een grote bos wortels. Ze is bang voor paarden, maar trots op haar vriendin die kans heeft gezien vier dagen op de rug van Rodrigo te blijven zitten. 'Onder het zadel heet dat geloof ik', zegt ze onzeker en tuurt de weg af, waar in de verte de eerste paarden met veel hoefgekletter in aantocht zijn.

Eigenlijk is iedere toeschouwer wel een beetje trots op de ruiters en de koetsiers die hebben meegedaan en moe maar voldaan voorbij rijden.

Zitten
Honden eten geen wortels, anders hadden de twee Zwitserse witte herders de bos wortels van Shirley Gijsendorffer uit Heerde al lang opgegeten. Maar ze zijn voor het bonte paard Brise, die voor de eerste keer heeft meegedaan met op zijn rug Yvonne Vonk uit 't Harde. Maar zij krijgt niets. 'Want', zegt de paardenliefhebster, 'de paarden hebben toch al het werk gedaan. De ruiter zit er alleen maar op.'

Voor ruiters en koetsiers is het alsof de vermoeidheid van ze afvalt, als ze door zoveel enthousiaste mensen worden begroet tijdens de intocht. Met een lauwerkrans en heel veel rozen rijden Wendy van Bussel en Betty Dalhuizen uit Epe voorbij, gekleed als cowgirls in uitgaanstenue. De lekkere paardenhapjes bewaren ze voor later, als de paarden zijn afgezadeld en op stal staan. 'Met een bit is het slecht wortels eten', vertelt Betty Dalhuizen, die als manegehoudster alles van paarden weet.

Snel en behendig moeten bloemen en wortels tijdens de intocht worden overhandigd om ongelukken te voorkomen, want de karavaan trekt verder.

Als een half uur later een pony op een sukkeldraf achter twee Shires de intocht afsluit, herneemt het gewone verkeer de Hoofdstraat, waar de warme paardenhopen nog dampen.

Bron: De Stentor